Month: August 2021

ผู้เขียนผูกเรื่องให้ทั้งสองเล่มมีความต่อเนื่องกันเพราะเหตุด้วยตัวสุนัขเหล่านี้ แม้ตอนแรกเมื่ออ่านจบในช่วงแรกจะเหมือนว่าเป็นตอนสั้นๆ หลายตอนใน 2 เล่มนี้ครับ โดยความเกี่ยวเนื่องนั้นเป็นไปอย่างนุ่มนวลไม่ทำให้คนอ่านอย่างผมรู้สึกเลยว่ามันเป็นการยัดเยียดความคิดของคนเขียนให้กับเราคนอ่านครับ ซึ่งเป็นอีกจุดดีข้อนึง มันทำให้ได้บรรยากาศแห่งความรักระหว่างสองเผ่าพันธุ์ได้เป็นอย่างดีเมื่อผมอ่าน ก่อนได้อ่านผมไม่รู้เรื่องด้านในของมังงะเรื่องนี้อยู่เลยครับ เคยเห็นปกและเคยเห็นว่ามันเป็นมังงะที่สนุกเรื่องนึงผมรู้แค่นั้น แต่ถ้าให้เดาก่อนอ่าน เอาสุนัขขึ้นมาอย่างนี้คงเป็นเรื่องเบาๆ ให้เราได้อ่าน ซึ่งเมื่ออ่านแล้วความคาดเดานี้ผมได้เปลี่ยนไป เพราะผมยอมรับว่าเนื้อหาเป็นเนื้อหาที่พูดถึงความรักแต่ก็หนักไปด้วยความจริงที่พอรับรู้มาอยู่แล้วว่ามีในสังคมญี่ปุ่นครับ ตัวละครในเรื่องได้เล่าให้เราเห็นสภาพสังคมญี่ปุ่นที่โดดเดี่ยวและเงียบงันได้เป็นอย่างดี โดยเขาไม่ต้องบอกว่ามันรุนแรงหรือน่ากลัวแค่ไหน เพราะเราจะรู้สึกได้เองเมื่ออ่านจบครับ ความรุนแรงที่ว่านั้นมันไม่ใช่ความรุนแรงจากการใช้กำลังครับ เรื่องนี้มีการใช้กำลังแค่เป็นตอนๆน้อยมากๆ แต่มันคือความรุนแรงของความเหงาที่สื่อผ่านตัวละคร ที่ผู้คนหลายคนต้องเผชิญความเหงาความโดดเดี่ยวไม่ว่าจะอยากจะเจอหรือไม่ก็ตาม ไม่ว่าจะพร้อมหรือเตรียมใจไว้แค่ไหน มันสะท้อนให้ผมรู้สึกว่าสักวันหนึ่งผมอาจต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้กับตัวเองก็ได้ ไม่ว่าผมจะมีครอบครัวหรืออยู่คนเดียวก็ตามทีครับ...

ถ้าพูดถึงประวัติของ โนบุนางะ สั้นๆ เขาเป็นเพียงบุตรชายคนที่3 ของผู้นำตระกูลโอดะ ซึ่งตระกูลนี้ปกครองแคว้นโอวาริอยู่ ซึ่งแคว้นนี้เป็นเพียงแคว้นเล็กๆที่ไม่มีอำนาจหรือไม่ได้ถูกจับตามองว่าจะขึ้นมาใหญ่ในญี่ปุ่นได้ เพราะแค่ในแคว้นเล็กๆนี้ยังมีความขัดแย้งระหว่างตระกูลซึ่งยังทำให้จบไม่ได้ แต่ด้วยวิสัยทัศน์ การมองการไกล และ การจัดการด้วยแผนการ ความเด็ดเดี่ยวของ โนบุนางะทำให้ท้ายที่สุดเขาเกือบจะครองแผ่นดินได้อยู่แค่ไม่ไกลหากแต่ต้องตายจากน้ำมือของขุนพลคู่ใจเสียก่อนครับ โนบุนางะเป็นขุนพลคนแรกๆที่ให้ความสำคัญกับการใช้ปืน มองว่าปืนจะเปลี่ยนแปลงผลแห่งการรบในญี่ปุ่นในขณะที่ทุกคนยังคงเชื่อมั่นในดาบ เขาก็ก้าวไกลจนผลิตปืนได้ในกองทัพของเขาและมีพลแม่นปืนฝีมือดีที่คอยต้อนและล้มกองทัพม้าอันเกียงไกรของหลายๆกองทัพได้อย่างง่ายดาย ในขณะเดียวกันแนวคิดของเขาก็แตกต่างกันคนในยุคสมัยเดียวกัน อย่างการยอมให้มิสชันน่ารี่มาสอนศาสนาในแคว้นของตัวเอง พร้อมสร้างโบสถ์ใหญ่ให้พวกเขา หรือการที่อนุญาติให้ใครก็ได้มาค้าขายในแคว้นโอวาริโดยไม่จำเป็นต้องเป็นคนในสมาคมพ่อค้าหรือวัด ซึ่งเป็นเรื่องแปลกใหม่มากๆพอๆกับโดยการคัดด้านโดยผู้คนที่เสียประโยชน์ เอาละพูดถึงประวัติแค่นี้พอนะ เรามาพูดถึงการ์ตูนเรื่องนี้ครับ เนื่องจากประวัติของโนบุนางะ...

นี้เป็นการ์ตูนที่นำเรื่องการข้ามภพของตัวละครมานำเสนอ โดยให้ สาวน้อยผู้อ่อนต่อโลกมาเจอโลกที่เต็มไปด้วยการต่อสู้และการฆ่าฟัน แม้นี่คือการ์ตูนลายเส้นผู้หญิงแต่เราจะได้เห็นการสู้รบและการตามล่ากันทั้งเรื่อง ไม่ใช่เป็นเรื่องรักๆใคร่ๆเพียงอย่างเดียว แม้นี้จะเป็นการ์ตูนลายเส้นผู้หญิงก็ตาม ด้วยเนื้อหาออกแนวแฟนตาซี แต่ผสมด้วยกลิ่นอายอารยธรรมโบราณพร้อมกับการปะทะกันระหว่าง 2 ความคิดหลักในเรื่องที่ อ.ผู้เขียนต้องการนำเสนอ เราอาจจะคุ้นทั้งในโลกของความเป็นจริงกับโลกในจิตนาการในหลายๆเรื่องที่นำเสนอการด้อยกว่าไม่ว่าจะด้านกำลังหรือความคิดระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง แต่อย่างที่บอกเรื่องนี้มันกลับกันครับ เสมือนเป็นการกลับด้านทางความคิดและลองย้อนกลับไปให้เป็นอีกด้านนึงซึ่งอย่างไรมันก็ไม่ดีแน่นอนครับและตัวรูกะเองก็นำแนวความคิดในโลกปัจจุบันที่เธอมานำมาเปลี่ยนในโลกที่เธอกำลังอยู่ให้ได้เพราะเธอคิดว่านี่คือสิ่งที่ถูกต้องแน่นอนครับ เนื่องด้วยนี้คือการ์ตูนผู้หญิงเป็นใหญ่เราจึงจะเห็นตัวละครผู้หญิงมีความห้าวหาญ เจ้าเลห่และเย็นชาในการทำศึกรบกันและเราจะเห็นผู้ชายตัวเอกที่ถูกเขียนออกมาเป็นแนวผู้ชายสวยเพื่อเอาใจคนอ่านสาวๆ และด้วยสถานะในเรื่องที่เป็นทาสและรางวัลในการทำศึก ผู้ชายในเรื่องเลยเป็นสินค้าที่มีค่าในสังคมในเรื่อง เพราะผู้ชายคือคนที่ทำทุกอย่างทุกคำสั่งที่สั่งมาจากผู้หญิงเสมือนเป็นการย้อนสิ่งที่นึกคิดหรือสิ่งที่ต้องการที่อาจเกิดขึ้นยากในโลกปัจจุบัน และในเรื่องผมอาจจะงงกับรูปแบบหนุ่มๆหลักในเรื่องที่แทบจะเหมือนสาวมากกว่าหนุ่มและหนุ่มๆหน้าตาดีก็จะเป็นที่ต้องการของสาวๆที่มีเงินเพื่อไปเป็นคนใกล้ตัว เพราะยังไงหน้าตาก็ยังสำคัญไม่ใช่น้อยไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายครับ แม้การดำเนินเรื่องจะเอื่อยเกินไปสำหรับผู้ชายสายต่อสู้ แต่ด้วยมีฉากต่อสู้อยู่เรื่อยๆจึงไม่ทำให้เรื่องนี้เป็นเรื่องความรักธรรมดาทั่วไปครับ และแม้ลายเส้นจะออกแนวสาวๆตามแนวการ์ตูนผู้หญิงแต่เรื่องนี้ลายเส้นก็ไม่ผู้หญิงจ๋ามากไปนะครับ วาดได้สวยและดูสะอาดตาเต็มไปด้วยลายละเอียดที่ดีครับ...

เรื่องนี้ที่ผมหยิบจับขึ้นมาอ่านเพราะอย่างแรกเป็นเรื่องเกี่ยวกับตำนานเก่าญี่ปุ่น อย่างต่อมาลายเส้นของผู้เขียนคนนี้ผมตามอ่านมาเรื่อยๆครับไว้ใจได้ และสุดท้ายตัวผมเองชอบแนวแบบนี้ครับเลยไม่พลาดขอหยิบมาอ่านซะหน่อย เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ แม่ทัพหนุ่มที่ต้องสาป กับ แม่ทัพสาวแห่งกองทัพศัตรูที่ถูก ฮิมิโกะ(คนทรงผู้นำทางวิญญาณ)ของแคว้นเดียวกับแม่ทัพหนุ่ม สาป เนื่องจากทั้งสองที่เป็นศัตรูกันดันรักกันได้ ถูกสาปให้แม่ทัพหนุ่มคงสภาพเป็นหนุ่มรูปงามได้ยามเช้า และแม่ทัพสาวคงสภาพเป็นหญิงงามได้ยามค่ำคืน ซึ่งเวลาที่ไม่ใช่ดังกล่าว คนสองคนจะมีร่างกายอัปลักษณ์เป็นปีศาจ(แม่ทัพหนุ่มเป็นปีศาจยามค่ำ ส่วนแม่ทัพสาวเป็นปีศาจยามเช้า)ทำให้ทั้งสองคนไม่อาจอยู่ในสภาพมนุษย์ธรรมดาได้พร้อมกัน แต่ฮิมิโกะบอกว่า ถ้าไปตามฆ่าปีศาจที่อยู่อีก 22 แคว้นได้ครบ จะสามารถคืนร่างให้ทั้งสองคนเป็นปกติได้ ซึ่งปีศาจทั้ง 22 ตน ก็คือคนต่างๆที่ถูกฮิมิโกะ สาปเอานั่นแหล่ะครับ...

คาซามัทสึริ โช คือหนุ่มน้อยตัวเล็ก ความสูงไม่โดดเด่น ผู้ชื่นชอบการเล่นฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ เขาทุ่มเทให้กับการฝึกฟุตบอลเพื่อให้ตัวเองเก่ง เลือกเข้าโรงเรียนที่มีทีมฟุตบอลที่ติดระดับประเทศเต็มไปด้วยผู้เต็มไปด้วยพรสวรรค์และความสามารถ เพียงแต่ตัวเขาเองนั่นแหละที่กลับไม่เก่งขึ้นเลย หรือพูดง่ายๆว่าเป็นคนที่ไม่มีพรสวรรค์เลยนั่นเอง ในทีมฟุตบอลโรงเรียนมุซาชิโนะโมริอันโด่งดังนี้ ตัวเขาเองอยู่ในทีมฟุตบอลสำรองของสำรองและสำรอง มีหน้าที่เพียงขัดรองเท้าและดูแลสนามเท่านั้น ในเมื่ออยู่แล้วไม่ได้เล่นในสิ่งที่เขารักเขาจึงย้ายโรงเรียนเพื่อหาโอกาสและโรงเรียนธรรมดานั้นคือโรงเรียนซากุระโจซุยนั่นเอง แต่การมาของเขาที่แบกชื่อโรงเรียนเก่าอันโด่งดังในด้านฟุตบอล ทำให้ในโรงเรียนใหม่นี้คิดกันไปเองว่า โช คือยอดนักฟุตบอลที่ย้ายเข้ามา สร้างปัญหาให้กับโช ซึ่งไม่ได้เก่งกาจอะไรมาก และเมื่อมาพบเพื่อนร่วมทีมใหม่ที่เปรี่ยมไปด้วยพรสวรรค์และความสามารถสูงอย่าง มิซึโนะ และ ชิเงกิแล้ว โช ก็กำลังก้าวข้ามขีดจำกัดของเขาเพื่อสร้างทีมฟุตบอลที่พร้อมจะลุยแข่งทั่วประเทศนั่นเอง...

ดายู ชื่อนี้แสบสุดๆ ก็เช่นกัน เป็นผลงานสั้นๆไม่มากเล่มนักที่ยังพอหาอ่านได้ครับ โดยเรื่องนี้จะพูดถึง นักเรียนแว่นอ่อนต่อโลกนาม คามุโระ ที่มีกลุ่มเพื่อนที่คอยจะเอาเปรียบเพราะคามุโระที่บ้านมีฐานะให้ขูดรีดได้ แต่เธอกลับรู้สึกแค่ว่าเพื่อนๆต้องการความช่วยเหลือจากเธออยู่เสมอและเธอก็ไม่เคยทอดทิ้งเพื่อนในยามที่พวกเขาต้องการให้เธอช่วย จนวันนึงวันที่พ่อของเธอออกจากงานเพราะ สนพ ของพ่อเธอ ล้มละลาย แต่ในขณะเดียวกันเพื่อนคนนึงในกลุ่มเธอท้องและต้องการเงินของเธอในการเอาเด็กออก ซึ่งแน่นอน เพื่อนหลอกเธอเพราะต้องการเงินเธอ แต่ก็แน่นอนอีกนะแหล่ะนางเอกคนนี้ก็พร้อมจะช่วยเหลือเธอ แต่ในจังหวะที่เงินไม่มีเธอหันไปหาเงินด้วยการไปเป็นสาวบริการยามค่ำคืนในย่าน ถนนสายปรารถนา อันเป็นถนนเส้นโลกีย์ และ ณ ที่นี้นี้เองที่เธอได้พบกับสาวผู้จะเปลี่ยนแปลงชีวิตเธอไปตลอดกาล นาม ดายู...

การ์ตูนเกี่ยวกับนักฆ่าและสายลับไม่เคยหายไปจากแผงหนังสือนะครับ ถือเป็นอีกหนึ่งในแนวเรื่องยอดนิยมที่มักหยิบจับมาเขียนโดยขึ้นอยู่กับผู้เขียนว่าจะใส่รายละเอียดและนำเสนอยังไงในเรื่องของตน เรื่องนี้ก็เช่นกันครับเป็นเรื่องเกี่ยวกับนักฆ่าสาว ที่จะติดต่อและตอบรับงานโดยการใช้เสียงเร(D) เป็นการตอบรับและนักฆ่าสาวสวยคนนี้ก็มีฝีมือและทีเด็ดมากมายให้เราชมกันด้วยนะ POINT-D นี้เรื่องโดย Keigo Izuki และภาพโดย Tombo Hausu หยิบจับเอาสาวสวยมาเป็นนักฆ่าชื่อว่า มิส D ซึ่งนักฆ่ามือหนึ่งคนนี้รับงานหรือทำงานให้กับบุคคลสำคัญหรือองค์กรระดับโลกหรือแม้แต่ประเทศก็ยังรับงานครับ ซึ่งจากที่เปิดอ่านถือว่าเป็นการ์ตูนจบในตอนที่นำเสนอการสังหารของสาวเราได้อย่างหลากหลายเสมือนเธอจะฆ่าได้ทุกที่ ทุกเวลาโดยไม่ได้ลำบากอะไรเลย โดยเรื่องนี้ถูกเขียนมาตั้งแต่ปี 1989 และจบในปี 1992 รวมทั้งหมด 10 เล่มจบ...

นี่เป็นการ์ตูนต่อสู้สายฮาที่เต็มไปด้วยความเห่ยของพระเอกเราตามชื่อ พร้อมกับช็อตสาวสวยนมอึ่มปะปนไปทั้งเล่ม และด้วยกลยุทธ์การต่อสู้และการฝึกที่ทำให้เราคิดว่าทำไปได้นะเนี่ย ซึ่งหลังจากอ่านการ์ตูนนี้จบแล้วผมไม่ได้อยากเป็นพระเอกของเรื่องนี้เท่าไหร่นะ ถ้าจะชนะด้วยกลยุทธแบบนี้สู้เป็นคนธรรมดาดีกว่า แม้จะมีอกอึ่มๆหุ่นสวย หน้างามๆของนางเอกเป็นตัวดึงดูดก็เหอะนะครับ ซาวามูระ เป็นหนุ่มน้อยม.ปลายรูปร่างผอมแห้งแรงน้อย แต่ก็ดันตกหลุ่มรักสาวสวยหุ่นดี นมอย่างใหญ่อย่าง นาคายาม่า ซะได้ แต่ที่สำคัญ สาวเจ้าเกลียดคนอ่อนแอ จึงทำให้ขี้ก้างอย่างเขาอยากจะเป็นคนเก่งในสายตาของสาวที่ชอบ แต่เมื่อไปที่ชมรมมวยก็ถูกไล่ออกมาเพราะหุ่นแบบนี้จะไปฝึกอะไร จนในระหว่างทางที่กำลังคอตกกลุ้มใจอยู่นั้น เขาก็เดินผ่านชมรมมวยไทย แล้วนี่ก็คือชมรมที่จะทำให้เขาแกร่งขึ้น แข็งแรงขึ้น เป็นยอดนักสู้อย่างที่เขาไม่เคยคิดว่าจะเป็นได้ครับ เรื่องนี้เราจะได้เห็นฉากพระเอกเราฝึกฝนด้วยกลยุทธ์พิศดาลที่โค๊ทหัวโล้นแห่งชมรมมวยไทยพยายามฝึกไว้แก้ทางกับคู่แข่งระดับพระกาฬในทุกตอนซึ่งถ้าดูจากวิธึฝึกจะรู้สึกว่าไร้สาระแต่ก็จะช่วยให้พระเอกชนะในทุกตอนครับซึ่ง คู่แข่งของพระเอกเราทุกคนนี่หุ่นยังกับอาโนลด์และต้องมาต่อสู้กับขี้ก้างอย่างเขาทำใจลำบากว่าพระเอกต้องชนะตลอดเวลาเลยครับ แม้แม่ไม้มวยไทยของเราจะโครตดุดันขนาดไหนผมก็อยากให้ขยายร่างของพระเอกให้แกร่งขึ้นนะ...

อ.โยเนฮาร่า ฮิเดยูกิ เป็นนักเขียนมังงะชื่อดังอีกท่านนึงที่มีคนติดตามงานเขียนของท่านนะครับ แม้หลายคนจะไม่ชอบแต่มั่นใจว่าต้องเคยเห็นหรือเคยอ่าน ลายเส้น หรือเรื่องราวจากปลายปากกาของท่านมาบ้างแหล่ะนะครับ ตัวผมเองต้องบอกก่อนว่าไม่ได้เป็นแฟนจ๋าของอ.เขา เวลาออกเรื่องใหม่มาทีผมก็หยิบอ่านนะครับ แต่หลังๆไม่ได้อ่านงานของท่านแหล่ะ ไปสนใจเรื่องอื่นหรืออ.ท่านอื่นด้วยความชอบส่วนตัวแทนครับ แต่ผมไม่ปฎิเสธแน่นอนว่า อ.เป็นนักวาดชั้นแนวหน้าของวงการการ์ตูนญี่ปุ่น และถึงยังไงก็มีอยู่เรื่องนึงที่เป็นผลงานของอ. ซึ่งผมบอกได้เลยว่าชอบมากเรื่องนั้นคือ แสบกว่านี้มีอีกไหม เอาเข้าจริงๆ เนื้อเรื่องของแสบกว่านี้มีอีกไหมค่อนข้างซ้ำกันในตลาดหนังสือนะครับ เพราะจะพูดถึงสองคู่หูที่เก่งด้านการต่อยตี และความกล้าบ้าบิ่น ที่พร้อมจะตลุยในทุกที่ทุกแห่งครับ เนื้อเรื่องแบบนี้มีเขียนออกมาเยอะนะครับและก็ได้รับความนิยมกันหลายๆเรื่องเลยทีเดียวครับ อาจเพราะวัยที่อ่านการ์ตูนส่วนใหญ่จะเป็นเด็กวัยรุ่นที่ชอบเนื้อหาการต่อสู้ และการต่อยตีก็เป็นเรื่องที่อยู่ในใจเสมอของคนรุ่นนี้ไม่ว่ายุคไหนก็ตาม เมื่อเจอกับตัวละครที่มีความเก่ง หน้าตาดี...

เวลา เป็นสิ่งสำคัญในจักรวาลของเรา เป็นสิ่งที่ไหลไปโดยไม่มีทางย้อนกลับมา เป็นสิ่งยิ่งใหญ่ที่เกินที่มนุษย์เราจะสามารถควบคุมได้ เพราะหากมีใครที่ควบคุมเรื่องเวลาได้ มันคงไม่แปลกที่คนๆนั้นจะครองโลก และเพราะความปรารถนานี้อยู่ในคนเราทุกๆคน ในโลกของการ์ตูนจึงนำความสามารถนี้มาเขียนเพื่อสร้างจุดเด่นให้กับตัวละครหลายๆตัว และหลายๆเรื่อง อย่างที่เด่นมากก็คือเรื่อง Jojo ที่มีตัวละครอยู่ 3 ตัวควบคุมเวลาจนทำให้ความสามารถนี้ทำให้ตัวละคร 3 ตัวนี้อยู่ในขั้นไร้เทียมทานเลยทีเดียวทั้งๆที่ สามารถควบคุมได้เพียง ไม่กี่สิบวินาทีเท่านั้น(ในโลกของ AV ก็นำเรื่องหยุดเวลามาสร้างความเสียววาบให้ติดตามด้วยนะเธอ) แค่ไม่กี่วินาที ก็ไร้เทียมทานแล้วเหรอ อย่างนั้นต้องมาดูเรื่องนี้ ตัวเอกหยุดเวลาได้เป็นสิบนาทีเลยนะเธอ สิบนาที...